Kancelaria

1. Akt urodzenia dziecka z USC.
2. Świadectwo Ślubu kościelnego rodziców dziecka jeśli ślub był udzielany w innej parafii.
3. Zaświadczenie od rodziców chrzestnych z ich parafii zamieszkania, że są katolikami wierzącymi i praktykującymi i mogą pełnić godność ojca i matki chrzestnej.
4. Rodzicami chrzestnymi mogą być osoby, które:
   • ukończyły 16 rok życia;
   • przyjęły Sakrament Bierzmowania;
   • są wierzące i praktykujące;
   • są w stanie wolnym (nie żyjący w tzw. wolnym związku małżeńskim - na próbę), bądź żyją w związku sakramentalnym (po ślubie kościelnym);
5. Rodzice dziecka, rodzice chrzestni uczestniczą w katechezie chrzcielnej.
6. Rodzice dziecka, rodzice chrzestni a także najbliższa rodzina - powinni przystąpić do spowiedzi św. i przyjąć Komunię św.

SAKRAMENT EUCHARYSTII
/KKK 1322 – 1419/

Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Ci, którzy przez chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez bierzmowanie zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii uczestniczą razem z całą wspólnotą w ofierze Pana.
„Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy – Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały”.

Eucharystia – źródło i szczyt życia Kościoła

Eucharystia jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”. „Inne zaś sakramenty, tak jak wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i do niej zmierzają. W Najświętszej bowiem Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha”.
„Eucharystia oznacza i urzeczywistnia komunię życia z Bogiem i jedność Ludu Bożego, przez które Kościół jest sobą. Jest ona szczytem działania, przez które Bóg w Chrystusie uświęca świat, a równocześnie szczytem kultu, jaki ludzie w Duchu Świętym oddają Chrystusowi, a przez Niego Ojcu”.
W końcu, przez celebrację Eucharystii jednoczymy się już teraz z liturgią niebieską i uprzedzamy życie wieczne, gdy Bóg będzie wszystkim we wszystkich.
Eucharystia jest więc streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary. „Nasz sposób myślenia zgadza się z Eucharystią, a Eucharystia ze swej strony potwierdza nasz sposób myślenia”.

Jak jest określana Eucharystia?

Wielość nazw, jakimi jest określany ten sakrament, wyraża jego niewyczerpane bogactwo. Każda z nich ukazuje pewien jego aspekt. Nazywa się go:
• Eucharystią,
• Wieczerzą Pańską
• Łamaniem Chleba
• Zgromadzeniem eucharystycznym
• Pamiątką Męki i Zmartwychwstania Pana
• Najświętszą Ofiarą
• ofiara czysta
• Świętą i Boską liturgią
• Komunią
• rzeczami świętymi
• chlebem aniołów, chlebem z nieba, lekarstwem nieśmiertelności
• wiatykiem
• Mszą świętą

Eucharystia w ekonomii zbawienia

Znaki chleba i wina. W centrum celebracji Eucharystii jest chleb i wino, które przez słowa Chrystusa i wezwanie Ducha Świętego stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Kościół wierny poleceniu Pana nie przestaje czynić, aż do dnia Jego chwalebnego przyjścia, pamiątki tego, co uczynił Chrystus w wigilię swojej męki: „Wziął chleb…”, „Wziął kielich napełniony winem…” Znaki chleba i wina, stając się w tajemniczy sposób Ciałem i Krwią Chrystusa, nie przestają oznaczać także dobroci stworzenia. Dlatego podczas przygotowania darów dziękujemy Stwórcy za chleb i wino, owoc „pracy rąk ludzkich”, najpierw jednak „owoc ziemi” i „winnego krzewu”, dary Stwórcy.
Ustanowienie Eucharystii. Chrystus umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował. Wiedząc, że nadeszła godzina przejścia z tego świata do Ojca, podczas wieczerzy umył uczniom nogi i dał im przykazanie miłości. Zostawiając im dowód tej miłości, nie chcąc oddalić się nigdy od swoich oraz czyniąc ich uczestnikami swojej Paschy, Jezus ustanowił Eucharystię jako pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania, którą polecił Apostołom celebrować aż do swego powtórnego przyjścia. „Ustanowił ich wówczas kapłanami Nowego Przymierza”.
Polecenie Jezusa, by powtarzać Jego gesty i słowa, „aż przyjdzie” (1 Kor 11, 26), nie polega tylko na wspominaniu Jezusa i tego, co On uczynił. Odnosi się ono do liturgicznej celebracji, przez Apostołów i ich następców, pamiątki Chrystusa, Jego życia, śmierci, zmartwychwstania i Jego wstawiania się za nami u Ojca.

Liturgiczna celebracja Eucharystii

Przebieg celebracji
• Zgromadzenie się wszystkich uczestników.
• Liturgia Słowa Bożego
• Przygotowanie darów
• Modlitwa Eucharystyczna (anafora, prefacja, epikleza, opis ustanowienia, anamneza, modlitwa wstawiennicza)
• Komunia święta (Pokarm ów nazywa się u nas Eucharystią)
• Rozesłanie

Eucharystię powinniśmy więc pojmować:
– jako dziękczynienie i uwielbienie Ojca;
– jako pamiątkę ofiary Chrystusa i Jego Ciała;
– jako obecność Chrystusa dzięki mocy Jego słowa i Jego Ducha.

Owoce Komunii świętej:
• Komunia święta pogłębia nasze zjednoczenie z Chrystusem
• Komunia chroni nas przed grzechem
• Komunia święta gładzi grzechy powszednie
• Komunia święta zachowuje nas od przyszłych grzechów śmiertelnych
• Eucharystia tworzy Kościół
• Eucharystia zobowiązuje do pomocy ubogim
• Eucharystia jednoczy chrześcijan
• Eucharystia jest zadatkiem przyszłej chwały

SZAFARZ EUCHARYSTII

Zwyczajnym szafarzem sprawującym Eucharystię jest kapłan.
Zwyczajnym szafarzem udzielania komunii św. jest też diakon.
Nadzwyczajnym szafarzem komunii św. może być człowiek świecki posiadający misję od biskupa.
GODZINY URZĘDOWANIA
CZWARTEK, SOBOTA – 7.15 – 7.45
ŚRODA 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)*
PIĄTEK 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)* – SPRAWY MAŁŻEŃSKIE

NIEDZIELE I ŚWIĘTA KANCELARIA NIECZYNNA
W SPRAWACH PILNYCH PROSZĘ DZWONIĆ NA NR 14 6867777 lub 607777748
* PORA ZIMOWA

BIERZMOWANIE
/KKK 1285 – 1321/

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”, którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, „przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.(KKK 1285) „Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8,14-17)

Znaki o obrzędy bierzmowania

W obrzędzie sakramentu bierzmowania należy uwzględnić znak namaszczenia oraz to, co namaszczenie oznacza i wyciska, czyli pieczęć duchową. Namaszczenie w symbolice biblijnej i starożytnej posiada wielkie bogactwo znaczeniowe. Oliwa jest znakiem obfitości oraz radości; oczyszcza i czyni elastycznym; jest znakiem uzdrowienia. Całe bogactwo znaczeniowe namaszczenia oliwą można odnaleźć w życiu sakramentalnym. Bierzmowanie sprawia, że chrześcijanie, to znaczy ci, którzy zostali namaszczeni, uczestniczą głębiej w posłaniu Jezusa Chrystusa i w pełni Ducha Świętego, którą On posiada, aby całe ich życie wydawało „miłą Bogu wonność Chrystusa”. Przez namaszczenie bierzmowany otrzymuje „znamię”, pieczęć Ducha Świętego. Pieczęć jest symbolem osoby, znakiem jej autorytetu, znakiem posiadania przedmiotu. Sam Chrystus mówi o sobie, że Ojciec naznaczył Go swoją pieczęcią. Także chrześcijanin jest naznaczony pieczęcią: „Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych” (2 Kor 1, 21-22). Pieczęć Ducha Świętego jest znakiem całkowitej przynależności do Chrystusa i trwałego oddania się na Jego służbę, a także znakiem obietnicy opieki Bożej podczas wielkiej próby eschatologicznej.

Celebrowanie bierzmowania

Ważnym momentem, który poprzedza celebrację bierzmowania, a równocześnie w pewien sposób do niej należy, jest poświęcenie krzyżma świętego. Dokonuje go dla swej diecezji biskup w Wielki Czwartek podczas Mszy krzyżma świętego. W obrządku rzymskim biskup wyciąga ręce nad bierzmowanymi. Jest to gest, który od czasów apostolskich jest znakiem daru Ducha. Biskup modli się o Jego wylanie: Następuje istotny obrzęd sakramentu. W obrzędzie łacińskim „sakramentu bierzmowania udziela się przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się wraz z nałożeniem ręki i przez słowa: „N (imię patrona, jakie obiera sobie kandydat do bierzmowania) przyjmij znamię daru Ducha Świętego”.

Skutki bierzmowania

Jak wynika z samej celebracji, skutkiem sakramentu bierzmowania jest specjalne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy. Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej: – zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, – ściślej jednoczy nas z Chrystusem; – pomnaża w nas dary Ducha Świętego; – udoskonala naszą więź z Kościołem – udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża. Sakramentu bierzmowania, podobnie jak chrztu, którego jest dopełnieniem, udziela się tylko jeden raz. Wyciska on w duszy niezatarte duchowe znamię, „charakter”, który jest znakiem, że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina pieczęcią swego Ducha, przyoblekając go mocą z wysoka, aby był Jego świadkiem. „Charakter” sakramentu udoskonala kapłaństwo wspólne wiernych, otrzymane w chrzcie, a „bierzmowany otrzymuje moc publicznego wyznawania wiary w Chrystusa, jakby na zasadzie obowiązku.

Kto może otrzymać sakrament bierzmowania?

Każdy ochrzczony jeszcze nie bierzmowany może i powinien otrzymać sakrament bierzmowania. Skoro chrzest, bierzmowanie i Eucharystia stanowią jedność, „wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie”; chociaż sakrament chrztu jest ważny i skuteczny bez bierzmowania i Eucharystii, to jednak wtajemniczenie chrześcijańskie pozostaje nie dopełnione. Przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie chrześcijanina do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego. Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania. Przyjmując bierzmowanie, trzeba być w stanie łaski. Należy przystąpić wcześniej do sakramentu pokuty, aby oczyścić się na przyjęcie daru Ducha Świętego. Bardziej intensywna modlitwa powinna przygotować na przyjęcie mocy i łaski Ducha Świętego w duchu uległości i dyspozycyjności.

Świadek bierzmowania

Zaleca się, żeby był nim ktoś z rodziców chrzestnych, by wyraźnie zaznaczyć jedność obu sakramentów. Jeśli nie ma takiej możliwości by świadkiem mógł być ktoś z chrzestnych to wybierając świadka należy wziąć pod uwagę by:

1. posiadał do tego wymagane kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania

2. ukończył 16 lat

3. jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić

4. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej.

5. nie jest ojcem lub matką przyjmującego bierzmowanie.

Kto może bierzmować?

Pierwotnym szafarzem bierzmowania jest biskup. Chociaż biskup – w razie konieczności – może dać kapłanowi pozwolenie na udzielenie tego sakramentu, powinien udzielać go raczej sam, ponieważ właśnie z tego powodu celebracja bierzmowania została oddzielona w czasie od chrztu. Biskupi są następcami Apostołów; otrzymali pełnię sakramentu święceń. Udzielanie przez nich sakramentu bierzmowania wyraźnie oznacza, że jednym z jego skutków jest ściślejsze zjednoczenie bierzmowanych z Kościołem, z jego apostolskimi początkami i jego posłaniem świadczenia o Chrystusie. Jeśli jakiś chrześcijanin znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, każdy kapłan może udzielić mu bierzmowania. Kościół chce bowiem, by żadne z jego dzieci, nawet najmniejsze, nie odchodziło z tego świata nie ubogacone Duchem Świętym i darem pełni Chrystusa.

Dokumenty potrzebne do bierzmowania:

1. świadectwo chrztu kandydata do bierzmowania

2. jeżeli bierzmowanie ma być poza przyjętym w parafii porządkiem, potrzebne jest dla kandydata zaświadczenie o przygotowaniu do przyjęcia tego sakramentu wystawione przez ks. proboszcza parafii z której pochodzi kandydat.

Czas bierzmowania w naszej parafii

Sakramentu bierzmowania udziela się, w przypadku naszej parafii, raz w roku w wyznaczonym przez Biskupa kościele dekanatu, podczas Mszy św. z udziałem wspólnoty kapłanów i wiernych.

Rzeczy potrzebne do bierzmowania:

1. krzyż

2. wypada nabyć nową książeczkę do nabożeństwa, przystosowaną dla młodzieży

GODZINY URZĘDOWANIA
CZWARTEK, SOBOTA – 7.15 – 7.45
ŚRODA 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)*
PIĄTEK 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)* – SPRAWY MAŁŻEŃSKIE

NIEDZIELE I ŚWIĘTA KANCELARIA NIECZYNNA
W SPRAWACH PILNYCH PROSZĘ DZWONIĆ NA NR 14 6867777 lub 607777748
* PORA ZIMOWA

POUCZENIE DLA NARZECZONYCH

PIERWSZE SPOTKANIE ma na celu zapoznanie narzeczonych z tym jakie dokumenty należy zgromadzić i przynieść na drugie spotkanie by dokonać spisania protokołu przedmałżeńskiego i przeprowadzić odpowiednią rozmowę. Na drugie spotkanie należy przynieść:

1. Zaświadczenie z Urzędu Stanu cywilnego stwierdzające brak okoliczności … to zaświadczenie jest ważne tylko 6 miesięcy to jest 180 dni termin jego ważności upływa w dniu na nim zapisanym. Dlatego należy wziąć to pod uwagę pobierając zaświadczenie z urzędu i ustalając termin ślubu.

2. Świadectwo chrztu z parafii gdzie obył się chrzest narzeczonego i narzeczonej oraz świadectwo bierzmowania. Świadectwo jest ważne tylko 3 miesiące. Gdy chrzest był w parafii gdzie są załatwiane formalności przedślubne to takiego aktu nie pobiera się.

3. Dowody osobiste: narzeczonego i narzeczonej.

4. Świadectwa Kursu Przedmałżeńskiego narzeczonego i narzeczonej.

5. Jeśli narzeczeni nie pochodzą z parafii w której chcą dokonać spisania protokołu przedmałżeńskiego wymagana jest zgoda proboszcza miejsca zamieszkania przynajmniej jednego z narzeczonych.

DRUGIE SPOTKANIE narzeczeni
1. przynoszą w/w dokumenty i w obecności ks. Proboszcza lub innego kapłana podpisują protokół przedślubny.
2. zostają poinformowani o zapowiedziach przedślubnych
3. otrzymują kartkę zapowiedziami w parafii drugiej strony
4. otrzymują skierowanie do poradni rodzinnej i na dzień skupienia
5. otrzymują kartki do spowiedzi przedślubnej
6. zostają poinformowani, że na następne spotkanie na tydzień przed ślubem należy przynieś, kartkę z zapowiedzi jeśli była dana,  informację o świadkach ślubu – muszą to być osoby pełnoletnie.

TRZECIE SPOTKANIE narzeczeni:
1. przynoszą zaświadczenie o wygłoszeniu zapowiedzi
2. skierowanie o wizycie w poradni i na dniu skupienia
3. podają nazwiska i miejsce zamieszkania świadków ślubu
4. zostają poinformowani o  powiadomieniu o ślubie organisty i złożeniu mu stosownej ofiary
5. zostają poinformowani o  powiadomieniu o ślubie kościelnego i złożeniu mu stosownej ofiary
6. rozmowa na temat udekorowania kościoła.

Czas załatwienia formalności przedślubnych

Kandydaci do małżeństwa powinni obowiązkowo zgłosić się do kancelarii parafialnej trzy miesiące przed ślubem w celu rozważnego i spokojnego podjęcia bezpośredniego przygotowania do ślubu, ewentualnego uzupełnienia katechezy przedmałżeńskiej i załatwienia formalności.

Zapowiedzi

Każde zamierzone małżeństwo należy podać do publicznej wiadomości, nie tylko z tej racji, że wierni są w sumieniu obowiązani wyjawić znane im przeszkody, ale także dlatego, że małżeństwo winno być faktem znanym wspólnocie parafialnej, do której należą narzeczeni.

Dokumenty raz jeszcze:

1. metryka chrztu świętego wydana nie wcześniej niż 3 miesiące przed zgłoszeniem się zainteresowanych do duszpasterza
2. świadectwo przyjęcia sakramentu bierzmowania (jeśli nie jest wpisane w metryce chrztu)
3. świadectwo z katechezy (z ostatniej klasy szkoły podstawowej lub gimnazjum oraz ze szkoły średniej)
4. świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego
5. Dowód osobisty
6. Jeśli narzeczeni pragną zawrzeć małżeństwo konkordatowe  dostarczają zaświadczenie sporządzone przez kierownika Urzędu Stanu Cywilnego miejsca zamieszkania jednego z narzeczonych.

Po zgłoszeniu się na 3 miesiące przed ślubem (lub wcześniej jeśli przemawiają za tym słuszne okoliczności) do kancelarii parafialnej ma miejsce spisanie protokołu kanonicznego, danie na zapowiedzi. Należy bezpośrednio po tym zgłoszeniu odbyć spowiedź świętą przygotowującą do sakramentu małżeństwa (Na początku spowiedzi powiedzieć iż jest to pierwsza spowiedź przedślubna).
Następnie kandydaci zgłaszają się około tygodnia przed terminem ślubu w celu ewentualnego uzupełnienia zaległej dokumentacji, omówienia liturgii sakramentu małżeństwa, wpisania świadków ślubu. Przed samym ślubem należy odbyć następną spowiedź w celu godnego przyjęcia sakramentu małżeństwa (Na początku spowiedzi powiedzieć iż jest to druga spowiedź przedślubna).

Świadek ślubu

Do spisania aktu ślubu potrzebne są dane świadków (Imię i nazwisko, wiek, adres zamieszkania).
Godną rzeczą jest, aby ci, którzy zostali wybrania na świadków wcześniej odbyli również sakramentalną spowiedź, aby w czystości swego serca mogli towarzyszyć tym, przez których zostali wybrani i obdarzeni tak ogromnym zaufaniem.

DLA PORZĄDKU PODAJĘ WAŻNE INFORMACJE CO DO OPRAWY LITURGICZNEJ SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA.

ARTYKUŁY POLECANE ODNOŚNIE ŚPIEWUW KOŚCIELE A PRZEDE WSZYSTKIM NA ŚLUBACH W KOŚCIELE

https://diecezja.tarnow.pl/ind...

https://musicamsacram.pl/documents/download/instr2017

https://www.m.pch24.pl/episkopat-wydal-instrukcje-o-muzyce-koscielnej–koniec-poblazliwosci-dla-hallelujah-ze-shreka,55401,i.html

https://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,32259,tych-instrumentow-nie-mozna-wykorzystywac-w-czasie-mszy-swietej.html

http://www.katedra.mkw.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=15&Itemid=17

https://ako.diecezja.lublin.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=115:muzyka-w-czasie-liturgii-sakramentu-maestwa&catid=16:dobor-pieni&Itemid=47

https://diecezja.zamojskolubaczowska.pl/wiadomosci/1137-muzyka-w-czasie-liturgii-sakramentu-malzenstwa

http://www.muzyka.dtar.pl/index.php?page=prawo

http://spiewniksiedleckiego.pl/?page_id=2707

http://ksieza.archwwa.pl/aktualnosci/zarzadzenie/  ZWŁASZCZA ANEKS 1 I ANEKS 2

https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WE/kep/instrukcja_muzyka_14102017.html

Poradnia w Brzesku przy parafii św. Jakuba czynna:
Przyjmuje narzeczonych:
I spotkanie – czwartek od 17.00
II spotkanie – 1, 3 i 5 poniedziałek miesiąca od 17.00
III spotkanie – 2 i 4 poniedziałek miesiąca od 17.00
Porady indywidualne:
poniedziałek i czwartek od 18.30
Dni skupienia dla narzeczonych – w II niedzielę miesiąca w Kościele Ducha Św. w Brzesku 11.30

GODZINY URZĘDOWANIA
CZWARTEK, SOBOTA  –  7.15 –  7.45
ŚRODA    18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)*
PIĄTEK 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)* – SPRAWY MAŁŻEŃSKIE

NIEDZIELE I ŚWIĘTA KANCELARIA NIECZYNNA
W SPRAWCH PILNYCH PROSZĘ DZWONIĆ NA NR 14 6867777 lub 607 777 748
* PORA ZIMOWA

Sakrament chorych

NAMASZCZENIE CHORYCH

„Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu”.

Kto otrzymuje ten sakrament?

Namaszczenie chorych „nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości”.
Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.

Kto udziela tego sakramentu?

Tylko kapłani (biskupi i prezbiterzy) są szafarzami namaszczenia chorych. Obowiązkiem duszpasterzy jest pouczanie wiernych o dobrodziejstwach tego sakramentu. Wierni powinni zachęcać chorych do wezwania kapłana i przyjęcia tego sakramentu. Chorzy powinni przygotować się do jego przyjęcia przez dobre dyspozycje, z pomocą duszpasterza i całej wspólnoty kościelnej, która w szczególny sposób powinna otaczać chorych swoją modlitwą i braterską pomocą.

Jak udziela się tego sakramentu?

Namaszczenie chorych jest celebracją liturgiczną i wspólnotową niezależnie od tego, czy jest udzielane w rodzinie w szpitalu czy w Kościele, jednemu choremu czy całej grupie chorych. Bardzo odpowiednia jest celebracja namaszczenia chorych podczas Eucharystii. Jeśli okoliczności tego wymagają, jego celebracja może być poprzedzona sakramentem pokuty, a po jego przyjęciu następuje Eucharystia. Jako sakrament Paschy Chrystusa Eucharystia powinna być zawsze ostatnim sakramentem ziemskiej pielgrzymki, „wiatykiem” na „przejście” do życia wiecznego.
Słowo i sakrament tworzą nierozerwalną całość. Celebracja zaczyna się liturgią słowa, poprzedzoną aktem pokutnym. Słowa Chrystusa i świadectwo Apostołów budzą wiarę chorego i wspólnoty, by prosić Pana o moc Jego Ducha.
Celebracja namaszczenia chorych obejmuje przede wszystkim następujące elementy: „kapłani Kościoła” (Jk 5,14) wkładają w milczeniu ręce na głowy chorych i modlą się nad chorymi w wierze Kościoła; następnie namaszczają chorego świętym olejem, poświęconym, jeśli to możliwe, przez biskupa. Czynności liturgiczne wskazują na łaski, jakich ten sakrament udziela chorym.

Skutki sprawowania tego sakramentu

– zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dla dobra całego Kościoła;
– umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby lub starości;
– przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty;
– powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu;
– przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Wiatyk, ostatni sakrament chrześcijanina

Tym, którzy kończą swoje ziemskie życie, Kościół poza namaszczeniem z chorych ofiaruje Eucharystię jako wiatyk. Jako sakrament Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał, jest ona sakramentem przejścia ze śmierci do życia, przejścia z tego świata do Ojca.

Co należy przygotować na przyjęcie kapłana w domu chorego?

• stół nakryty białym obrusem
• woda święcona i kropidło
• krzyż
• dwie świece
• mała gałka waty

Jak się mają zachować domownicy?

• Oczekują na kapłana z zapaloną świecą.
• Wprowadzają kapłana do pomieszczenia w którym leży chory.
• W czasie spowiedzi chorego wychodzą do innego pomieszczenia i jeśli to możliwe śpiewają pieśni lub modlą się.
• Po spowiedzi chorego kapłan zaprasza ich do wspólnego przeżywania liturgii sakramenty namaszczenia chorych.

GODZINY URZĘDOWANIA
CZWARTEK, SOBOTA – 7.15 – 7.45
ŚRODA 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)*
PIĄTEK 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)* – SPRAWY MAŁŻEŃSKIE

NIEDZIELE I ŚWIĘTA KANCELARIA NIECZYNNA
W SPRAWACH PILNYCH PROSZĘ DZWONIĆ NA NR 14 6867777 lub 607777748
* PORA ZIMOWA

SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA
/KKK 1422 – 1498/

„Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą”.

Jak jest nazywany ten sakrament?
• sakramentem nawrócenia
• sakramentem pokuty
• sakramentem spowiedzi
• sakramentem przebaczenia
• sakramentem pojednania
.
Różne formy pokuty w życiu chrześcijańskim
• post, modlitwę i jałmużnę
• Eucharystia i pokuta
• Okresy i dni pokuty
• Droga nawrócenia i pokuty

Sakrament pokuty i pojednania
Grzech jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności z Nim. Narusza on równocześnie komunię z Kościołem. Dlatego też nawrócenie przynosi przebaczenie ze strony Boga, a także pojednanie z Kościołem, co wyraża i urzeczywistnia w sposób liturgiczny sakrament pokuty i pojednania.

Tylko Bóg przebacza grzech
Tylko Bóg przebacza grzechy. Ponieważ Jezus jest Synem Bożym, mówi o sobie: „Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów” (Mk 2, 10), i wykonuje tę Boską władzę: „Odpuszczone są twoje grzechy” (Mk 2, 5; Łk 7, 48). Ponadto, na mocy swego Boskiego autorytetu, Jezus daje tę władzę ludziom, by ją wykonywali w Jego imieniu.

Akty penitenta

1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Spowiedź szczere wyznanie grzechów
5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu
6. Skutki sakramentu pokuty

Odpusty
Nauka o odpustach i jej praktyczne zastosowanie w Kościele ściśle łączą się ze skutkami sakramentu pokuty.

Co to jest odpust?
„Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych.
Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości”. Każdy wierny może uzyskać odpusty dla siebie lub ofiarować je za zmarłych.

Sprawowanie sakramentu pokuty
Pokuta, jak wszystkie sakramenty, jest czynnością liturgiczną. Składają się na nią zazwyczaj następujące elementy: pozdrowienie i błogosławieństwo kapłana, czytanie słowa Bożego, by oświecić sumienie i pobudzić do skruchy, wezwanie do żalu, spowiedź, która jest uznaniem grzechów i wyznaniem ich wobec kapłana, nałożenie i przyjęcie pokuty, rozgrzeszenie przez kapłana, modlitwa dziękczynna, odesłanie z błogosławieństwem kapłana.

GODZINY URZĘDOWANIA
CZWARTEK, SOBOTA – 7.15 – 7.45
ŚRODA 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)*
PIĄTEK 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)* – SPRAWY MAŁŻEŃSKIE

NIEDZIELE I ŚWIĘTA KANCELARIA NIECZYNNA
W SPRAWACH PILNYCH PROSZĘ DZWONIĆ NA NR 14 6867777 lub 607777748
* PORA ZIMOWA

POGRZEB

W przypadku śmierci naszych bliskich w kancelarii parafialnej należy przedłożyć:
1. akt zgonu z USC
2. zaświadczenie o przyjęciu ostatnich sakramentów przez osobę zmarłą

Rodzina osoby zmarłej powinna przed pogrzebem przygotować się do pełnego  uczestnictwa w ceremonii żałobnej.
Ponieważ na ceremonie składa się celebracja mszy świętej żałobnej w kaplicy cmentarnej, dlatego wskazane jest przyjęcie komunii świętej. Rodzina ma okazję przygotować się do tego momentu poprzez sakrament pojednania, który jest sprawowany w naszym kościele podczas każdej mszy świętej.

GODZINY URZĘDOWANIA
CZWARTEK, SOBOTA  –  7.15 –  7.45
ŚRODA    18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)*
PIĄTEK 18.45 – 19.30 (17.45 – 18.30)* – SPRAWY MAŁŻEŃSKIE

NIEDZIELE I ŚWIĘTA KANCELARIA NIECZYNNA
W SPRAWACH PILNYCH PROSZĘ DZWONIĆ NA NR

14 6867777 lub 607777748
* PORA ZIMOWA